Gelmeden önce bu konu kafama çok takılıyordu çünkü daha önce çok fazla karadan sınır geçişi deneyimim olmadı. Genelde ülkelere hep havaalanından giriş yaptım ve orada sistem bellidir. Pasaport kontrolünden geçer girersiniz.
Neyse sonuçta burada hep karadan giriş yaptım ve bu şekilde ülke değiştirmek o kadar da zor değilmiş. Mantık genel olarak hep aynı, önce sınıra giden otobüs bul, sonra sınırda önce bulunduğun ülkenin ofisine gidip ülkeden çıkış yap. Çıkış işlemi bitince diğer ülke sınır ofisine git, deklere formu vs doldur ve ülkeye giriş yap. Zaten görevliler var ve onlar yönlendiriyor. Genelde çoğu İngilizce biliyor. Deklere formunda ise hep aynı sorular, yanında 10 bin dolardan fazla para varmı, meyve vs varmı gibi sorular. Hepsine yok derseniz çantanıza pek bakmıyorlar. Şili dışında çantaları açın diyen olmadı henüz.
İlk sınır geçişi Kolombiya’dan Ekvador ülkesine. Bu geçiş için Kolombiya Ipiales sınır kapısını kullandım. Kolombiya otobüsü terminale kadar geliyor. Terminalde önce Kolombiya paralarını Amerikan doları yapıyoruz çünkü Ekvador para birimi o. Sonra sınıra gelen herkes buradaki ünlü kiliseyi ziyaret ediyor. Otobüs zaten gezgin dolu, anlaşıp taksi ile gidip geliyoruz. 1 saat yeterli kilise için. Büyük çantaları terminalde bırakacak yer var. Ufak bir ücret alıyor. Terminalden gene taksi ile topluca sınır kapısına gidiyoruz. Önce Kolombiya ofisi ve çıkış işlemi. Kalış süresini aşmadıysanız hiç sorun olmadan çıkışı hemen veriyorlar. Sonra çantalarla birlikte az ilerideki Ekvador ofisine geçiyoruz. İki sınır arası yürüme ile 2dk baya yakın. Pasaport kontrolü yapılıyor ve girişi yapıyoruz çok kısa sürüyor.
İkinci sınır geçişim Ekvador’dan Peru’ya. Ekvador Cuenca şehrinden, Peru Mancora şehrine otobüs aldım. Otobüs değiştirmeden sınırdan sonra yola devam ediyoruz. Bu sınır geçişinde çantaları indirmeye gerek görmediler. Otobüs sınırda durdu, küçük çantalar ile indik ofise girdik. Buradaki ofiste iki ülke memurları aynı masada yan yana oturuyor. Oldukça güzel ve komik bir görüntü. Arkalarında kendi ülke bayrakları var. Bazen şakalaşıyorlar biz de bakıyoruz iki ülke şaka yaptı diye. Masalar yan yana olunca işlemler çok daha hızlı bitiyor, otobüse binip yola devam ediyoruz.
Üçüncü sınır geçişim Peru Puno şehrinden, Bolivya La Paz şehrine. Puno’dan La Paz için otobüs bileti aldım ama bu sefer farklı olarak Bolivya tarafına geçince otobüs değiştiriyoruz. Peru otobüsü bizi sınırdan sonra ilk yer olan cochabamba da bırakıyor ve Bolivya otobüsüne geçiyoruz. Bileti alırken 2 bilet veriyorlar zaten. İki otobüs yan yana duruyor hiç yürümeden bindim. İşlemler yine aynı, Peru’dan çıkış yap, deklere formu doldur, Bolivya ya giriş yap. Bu girişlerde bazen giriş tarihini gösteren bir kağıt veriyorlar. Onu bazen hostelde istiyorlar. Ülkeden çıkış yaparken de istiyorlar. O kağıdı kaybetmeyin, alınca da hemen fotoğrafını çekin her ihtimale karşı. İki sınır kapısı arası yürüme ile 5dk uzaklıkta ve büyük çantalar gene otobüste, indirmemizi istemediler.
Dördüncü sınır geçişim Bolivya’dan Şili’ye. Bu sefer daha farklı bir ulaşımla tur ile geliyorum sınıra. Uyuni tuz gölü için 3 günlük tur alırken sınıra gidişi ve sınırdan sonraki ulaşımı da satın alabilirsiniz. Çoğu kişi öyle yapıyor, bende öyle aldım. Bu şekilde hem turu yapıyor hemde sınır geçişi hallediyoruz. Tur en son sınır ofisinde bitiyor ve bizi çantalar ile orada bırakıp uyuniye geri dönüyor. Bıraktığı nokta Bolivya sınır ofisi. Burada çıkış işlemini yapıp Şili minibüsü ile Şili sınır ofisine gidiyoruz. Burası bir saatlik mesafede yakın değil. Gittiğimiz yer ise San Pedro Atacama. Buraya kadar olan tüm sınır geçişleri genelde curcuna şeklindeydi. Şili de ise birden Avrupa gibi oldu. Memurlar vs baya düzgün giyimli. Elektronik cihazdan büyük ve küçük çantaları geçiriyoruz. Benim çantayı açmamı istediler. Sıvılara baktılar, şampuan vs. Şili taze meyve ve sebze girişi kesinlikle yasak ve çok cezası var. Onları taşımadığınızdan emin olun. Bunlar dışında işlemler aynı pasaport kontrolü, deklere formu.
Beşinci sınır geçişim Şili Chile Chico şehrinden, Arjantin Los Antiguos şehrine. Minibüs ile önce Chile Chico şehrine geldim. Minibüs bizi sınır kapısına kadar bıraktı. İşlemler hemen bitti çıkışı aldık. Bundan sonraki kısım biraz zor oldu çünkü bu sınır kapıları akşam 22:00 de kapanıyor ve biz 21:00 de geldik. Şimdiye kadarki sınır kapıları 24 saat açıktı sanırım, ya da hiç bu kadar geç gelmediğim için sorun olmamıştı. Sorun ise diğer sınır kapısı uzakta, arada da hiç araç yok. Yürüme ile 2 saatlik mesafede. Mecburen hem yürüdük hem de gidenlere otostop çektik. Fotoğraf bu otostop macerasından. İlk 1 saat kimse durmadı ve yorucu oldu. Sonra bir araç bizi aldı ve sınır kapısında bıraktı. Giriş işlemleri aynı pasaport kontrolü ve kolayca giriş. Kapıdan sonra 15 dk yürüme ile de şehir merkezine ulaştım.
Bu ülkelerin hiçbiri sınır girişinde dönüş bileti sormadı. Amacın ne sorusuna hep turist dedim. Deklere formunda bazen kalacağınız yeri soruyor. Ben genelde hep hosteli önceden seçtiğim için onu ve adresini yazdım. Hosteli olmayanların çok az zorlandığı oldu. Rezervasyonu kontrol etmiyorlar zaten benim hosteli adresini yazıp giren oldu.
Son yazı: http://www.gezenrobot.com/acemiler-icin-patagonya-rehberi/
